Answer
4.1 f(–3) = 4
4.2 g(x) = 4 when x = –3
4.3 f has vertical asymptote at x = –2 and horizontal asymptote at y = 1
4.4 Range of g is all real numbers greater than –4 (–4, ∞)
4.5 f intersects the x-axis at (1, 0) and the y-axis at (0, –½)
4.6 The symmetry axis of f with a negative gradient is y = –x – 1
Solution
Hier is die oplossing stap-vir-stap:
Gegee is die funksies
f(x) = –3⁄(x + 2) + 1 en g(x) = 2^(–x) – 4.
─────────────────────────────
4.1 Bepaal f(–3):
Vervang x = –3 in f(x):
f(–3) = –3⁄((–3) + 2) + 1 = –3⁄(–1) + 1 = 3 + 1 = 4.
Dus, f(–3) = 4.
─────────────────────────────
4.2 Bepaal x so g(x) = 4:
Stel g(x) = 4:
2^(–x) – 4 = 4
Voeg 4 by beide kante:
2^(–x) = 8
Skryf 8 as ’n mag van 2: 8 = 2³
Dus, 2^(–x) = 2³ wat impliseer –x = 3,
dus is x = –3.
─────────────────────────────
4.3 Skryf die asimptote van f neer:
Vir f(x) = –3⁄(x + 2) + 1:
• Vertikale asimptoot: Die noemer = 0 wanneer x + 2 = 0, dus x = –2.
• Horisontale asimptoot: Soos x → ±∞, gaan die term –3⁄(x+2) na 0, en f(x) → 1.
Dus, die asimptote is:
Verticale: x = –2
Horisontale: y = 1
─────────────────────────────
4.4 Skryf die waardeversameling (range) van g neer:
g(x) = 2^(–x) – 4.
Let op: 2^(–x) is altyd positief (vir alle reële x), dus 2^(–x) > 0.
Wanneer x → ∞, dan 2^(–x) → 0 en g(x) → –4, maar –4 word nooit bereik nie.
Wanneer x → –∞, dan 2^(–x) → ∞ en g(x) → ∞.
Dus, die waardeversameling van g is:
{ y ∈ ℝ | y > –4 } oftewel (–4, ∞).
─────────────────────────────
4.5 Bepaal die koördinate van die x- en y-afsnitte van f:
X-afsnit (waar f(x) = 0):
Los op: –3⁄(x+2) + 1 = 0
–3⁄(x+2) = –1
3⁄(x+2) = 1
Dus, x + 2 = 3, wat gee x = 1.
X-afsnit: (1, 0).
Y-afsnit (waar x = 0):
Bereken f(0):
f(0) = –3⁄(0+2) + 1 = –3⁄2 + 1 = –1.5 + 1 = –0.5
Y-afsnit: (0, –½).
─────────────────────────────
4.6 Bepaal die vergelyking van die simmetrie-as van f met 'n negatiewe gradiënt:
Vir f(x) = –3⁄(x+2) + 1 kan ons die grafiek beskou as 'n oordragte hiperbola. Die standaard vorm is
y = k + [a⁄(x – h)],
wat 'n vertikale asimptoot x = h en 'n horisontale asimptoot y = k het. Die punte waar hierdie asimptote kruis (h, k) noem ons die sentrum van die hiperbola.
Hier is:
h = –2 en k = 1.
So, die sentrum is (–2, 1).
Om die as van simmetrie met negatiewe gradiënt te kry, herskryf ons f(x) in die vorm waarin die sentrum eksplisiet verskyn. Stel:
X = x + 2 en Y = y – 1.
Dan word f omskryf tot:
Y = –3⁄X.
Nou beskou ons die simmetrie van die funksie Y = –3⁄X.
Vir 'n hiperbola van hierdie tipe is die simmetrie rondom die lyn Y = –X (wat 'n gradiënt van –1 het).
Herstel nou die veranderlikes terug:
Y = y – 1 en X = x + 2, so die lyn Y = –X word:
y – 1 = –(x + 2)
Los op:
y = –x – 2 + 1
y = –x – 1.
Dus, die vergelyking van die simmetrie-as van f met 'n negatiewe gradiënt is:
y = –x – 1.
─────────────────────────────
Opsomming van antwoorde:
4.1 f(–3) = 4.
4.2 g(x) = 4 impliseer x = –3.
4.3 f se asimptote: vertikaal: x = –2, horisontaal: y = 1.
4.4 Wardeversameling van g: (–4, ∞).
4.5 f se x-afsnit: (1, 0) en y-afsnit: (0, –½).
4.6 Die simmetrie-as van f met negatiewe gradiënt is: y = –x – 1.
Answered by UpStudy AI and reviewed by a Professional Tutor

Explain

Simplify this solution